Adîo, bèllo Barchî, fontànn-a antîga
che a mæ vegétta a ghe pigiâva l'ægoa
fontànn-a mæ, fontànn-a tànto amîga
mi te salûo co-o cheu fontànn-a antîga.

Quànt'ægoa t'æ butòu, bèllo Barchî
e quànte vòtte són vegnûo a pigiâla!
Òua ti te ne væ, ti stæ pe moî
benché ti ciànzi, ti no peu spontâla.

Fòrse t'andiæ a arichî da Grànde Zêna
o cortîle de quàrche câza nêua
no se sentiâ mâi ciù a teu cantilêna
e Pontexéllo a diventiâ ciù vêua.

Ma quélli che t'àn vìsto pivelétti
e ch'àn bevûo da ti bèlla fontànn-a
no ti i vediæ segûo fâte i lumétti
ò giâ con de bandêe a criâte òsànna.
Bezéugna êse zenéixi a rîzo ræo...
béiveghe adòsso e pöi parlâghe ciæo

Adîo, bèllo Barchî, fontànn-a antîga
che a mæ vegétta a ghe pigiâva l'ægoa
fontànn-a mæ, fontànn-a tànto amîga
mi te salûo co-o cheu fontànn-a antîga.

Picìn m'aranpinâva a-o bronzinétto
e co-o ruxentâ pìn pöi me n'andâva
co-a cónca, co-a pugnàtta, co-o fiaschétto
e a tésta tùtta nûa me rinfrescâva.

'Na córsa me ne fâva in sciâ ciasétta
a fâ o batôzo la da-o Semenâio
e de quél'ægoa coscì bónn-a e sccétta
bevéiva a tùtte e dæte do lunâio

Òh ægoa cristalìnn-a, òh Pontexéllo
mi ve salûo ricòrdi mæ ciù câi
pasàndo me leviö sénpre o capéllo
e e mæ memöie no ve lasciàn mâi...
Mi vêgio són vegnûo de stànpo antîgo
ma ve salûo co-o cheu, mi són ’n amîgo!

Adîo, bèllo Barchî, fontànn-a antîga
che a mæ vegétta a ghe pigiâva l’ægoa
fontànn-a mæ, fontànn-a tànto amîga
mi te salûo co-o cheu fontànn-a antîga.