Con l’arivo da Coppa do Mondo, i fanatichi do zeugo do balon avian za misso i euggi adòsso a-o Brazî, e saian matti da-a coæ de savei tutto quello che sucede lazù tra e seu squaddre preferie. Defæti a ciù esteiza naçion sudamericann-a, pinn-a de cô e d’alegria, a l’é o scenaio perfetto no solo pe çelebrâ e pe levâ a brilla a-a pascion, ma anche pe lasciase inbarlugâ da-i contrasti e da-e creaçioin de seu gente.

V’imaginæ lazù? Çernemmo doe çitæ e partimmo niatri ascì. Vixitemmo a gigantesca São Paulo, dove fito incomensiâ a festa sportiva. E ciù avanti, l’indescrivibile Rio de Janeiro, ch’a saiâ a sede da partia finale, e ch’a dovieiva ancon òspitâ ’n atro evento internaçionale no meno controverso tra i brazilien, i Zeughi do 2016.

A primma, se voei, poei ciamala a New York braziliann-a. São Paulo, da ese o cheu de finanse e di afari do Brazî, a l'é o motô adreitua da tersa parte de l’economia naçionale. Chi ghe va pe-a primma vòtta o peu façilmente invexendase in mezo a-o trafego infernale, da-i violenti contrasti che se peu notâ tra i seu abitanti e da-a freida e grixa inprescion che de spesso conferisce i grataçê d’âsâ popolæ da scagni. Ma a confuza São Paulo, a ciù grande çitæ do Sudamerica e de tutto l’emisfero meridionale, a peu regalaghe ancon de sorpreize interesanti a chi l’é bon a scrovile. Demoe, parchi, muzei, o grande mercòu municipale e l’ereditæ di imigræ che l’an fæta vegnî enorme e industrioza peuan gödîse comme se piggia sciòu tra i mille dafæ de ’na giornâ de travaggio.

Pe via di migranti ch’a l’à riçevuo, questa ch’a l’é a çitæ ciù italiann-a do Brazî a no o fa vedde goæi ciæo a tutti; l’é vea. Però se ve perdei derê a-i profummi orientali do quartê giaponeize, poei fave ’na pasegiâ unica e inposcibile da scordâ, in scê orme de unn-a fra e tante comunitæ che an tiòu sciù questa metròpoli. Perché São Paulo a gh’à a ciù grande concentraçion a-o mondo de giaponeixi e di seu discendenti; da l’atra parte da Tæra, e fòscia li gh’é quello ch’o a rende speciale. Poei confermalo se mangiæ de lecaie aziatiche mentre caminæ sotta a-o rosso portâ do quartê de Liberdade, tra negoççi, lummi e cartelli che v’invitan a serâ i euggi e a perde a bùscioa into cheu de l'America latinn-a.

Saiei stracchi mòrti dòppo tanti gii e coixitæ de chi e de la. Ma se poei permetivelo, sei anche inta çitæ de l’erta cuxinn-a, do shopping, de boutiques e do design. Staseia poriei vedde torna a mescciua de coltue e de savoî ch’a definisce i paulistas, segge se andæ a beive dötræ àmoe de bira in bonn-a conpagnia segge se fæ çenn-a inti ciù rafinæ ristoranti d’in sciâ terassa de ’na tore de vreddo. De seguo no tutti quelli do pòsto porian restâ a schersâ e a ciaciarâ comme into resto do Paize. Sampa a l’é coscì, a l’é “a çitæ ch’a no peu fermase”, comme an vosciuo dighe çerti brazilien. Fòscia o megio pòsto in Brazî pe fâ de palanche, ma dove ciù palanche ghe veu pe poei vive ascì!

Tra fabriche, fumasci e outostradde che s’incroxan, ve preparæ a sciortî d’in çitæ e a continoâ o viagio. O trasferimento finn-a l’aeropòrto o l’é longo da no finî mai ciù, ma a vòstra mente a zinzann-a inta vixon de mille maschere do Paize do Carlevâ, e ne voei scrovî ancon. Òua aspêtæ de arivâ a Rio de Janeiro a zugâ in sce l’ænn-a, a perdive in scî monti sproinæ da-i mòuxi ò into druo de foreste sarvæghe. Segei pronti. Li s’incontriemo torna.

Alan Gazzano
Buenos Aires, Argentinn-a
www.genovés.com.ar

Pigiòu da-o Gazzettino Sampierdarenese Anno XLIII - N. 5, 31 de màzzo do 2014