| 
		 Stæ ’n pö a sentî: vò-u diggo òua e son seguo che no mangiö de repentîo: se gh’æse 
		trent’anni de meno m’inbarchieiva in sce ’n vapore qualonque e me n’anieiva a çercâ 
		fortunn-a inte ’n atro paize feua no solo de l’Italia, ma de l’Eoröpa! Sò asæ dove: 
		o Brazî ò l’Oustralia ò a cà do diao ascì, basta levase de de chi perchè no se ne peu 
		de ciù de sta “crixi”! O governo di profesoî o n’à misso tante tasce che, de segûo, 
		no viviö coscì tanto da poeighe vedde a fin. Bella scensa che ghe veu pe oumentâ e 
		tasce! Son boin tutti: no serve i profesoî, basta i scemelen. E coscì s’atrovemmo 
		in sciâ schenn-a st’atra tascia: l’imu. A l’é ’na vergheugna, a l’é! Un, co-i sacrifiççi 
		de ’na vitta, o s’acatta ’na caza pe anâ a staghe e o deve continoâ a pagâla sotta-a 
		forma de ’na tascia. E se un o l’à fæto in poffo e o l’à ancon da finî de pagâ? Bella 
		forsa pigiasela de longo co-i mæximi! E za, perché chi gh’à tante palanche, gîa che 
		te regîa, o treuva o mòddo de no pagâ quello ch’o deve, mentre a ’n pövou cristo ghe 
		sciorban scinn-a o figæto. Ma a mi o beziggio ch’o me roziggia o çervello o l’é che 
		no se vedde o mòddo de sciortine. Liatri, quelli chi ne governan, gh’àn stipendi e 
		privileggi da adesciâ ’n mòrto e niatri stemmo chi, sensa silâ, a contâ quelli pochi 
		dinæ che n’àn lasciòu perché, maniman, no s’ariesce a arivâ a-a fin do meize. Mah! 
		Saiâ megio che vadde a vedde ’na partîa de balon a-a televixon: scinché no ne tascian 
		anche e partîe! 
		O Crescentin 
		Pigiòu da-o Gazzettino Sampierdarenese
		Anno XLI - N. 6, 30 de zùgno do 2012  |