Câo Martìn: ghe sémmo tórna! Mi mò-u regòrdo, sæ, quànde ti mogognâvi perché da-e grondànn-e de Zêna stisâva zu l’ægoa e ti dîvi: «Verghéugna!... e l’é poscìbile perbàcco! / che ’na çitæ de coscì gràn reciòcco / a véugge sofrî sénpre quésto smàcco!». Gh’é vosciûo bén bén di ànni pe arivâ a risòlve o problêma. E sôlo alôa t’æ avûo a sodisfaçión de poéi scrîve: «Adîo, Grondànn-e, adîo!... vàtte a negâ / stilicìdio de Zêna giastemòu! / Che pe fâte da-i téiti dizertâ / me ghe són pe dêx’ànni spolmonòu». Ancheu, làscimou dî, s’é pasæ dò-u problêma de “grondànn-e” a-o problêma da “grónda”. Ma sta grónda chi a no l’é mîga quélla do téito. Na. A l’é ’na stràdda, ànsi ’n’aotostràdda. E za, perché, ti véddi, ancheu de màchine ghe n’é pe coscì e de càmmi ghe n’é abrétio. Pe quésto, dîxan, l’aotostràdda che gh’é a no bàsta ciù e gh’é da studiâ in sce cómme radogiâla. De paròlle n’àn fæte asæ; àn ciamòu e génte a discùtte; àn ratelòu; àn mostròu scìnn-a e bêle di mónti; àn dîto: “a pasiâ de chi, a pasiâ de la”; e pöi, de bótto, s’é saciûo che a decixón (ma no se sa bén chi l’àgge pigiâ) a l’é chéita in sciâ variànte nùmero doî.

Câo Martìn, ti gh’öriêsci tórna! Pe fâ sentî a teu vôxe de zenéize viâxo, in rìmma cómme sôlo ti t’ê bón a fâ, pe difénde tùtti quélli che stàn Vêxima, Vôtri, Pra, Pêgi, chi da niâtri a San Pê d’Ænn-a, Bösanæo, Mùrta e Zemignàn ch’àn comensòu a protestâ e a fâ ’n bordèllo do diâo! Do rèsto, cöse te rèsta da fâ se te dîxan che a teu câza a l’é da caciâ zu, che in fàccia a-o teu giardìn ghe crescjâ in pilón da nêua aotostràdda, che-e tære di teu mesiâi saiàn dêuviæ pe fâghe pasâ ’na picaggia de catràn perché coscì se dêve fâ?

No, câo Martìn, no stâmelo pròpio a dî che se li s’aroìnn-a tùtto (e pe sénpre!) alôa chi gh’à do sæximo e o do potêre o doviéiva çercâ ’n’âtra soluçión! L’é ciæo che quélla sci ch’a saiéiva a stràdda méistra! Ma... ti véddi, câo Martìn, tùtti sàn bén che gh’é tànti âtri mòddi pe disegnâ ’na nêuva aotostràdda; o fæto o l’é che e âtre soluçioìn, che pöi saiéivan e mêgio, pe fâle bezéugna sciortî fêua dò-u comùn de Zêna e, inte sto câxo chi, l’aotostràdda a saiéiva consciderâ nêua e no ’na “variànte” de quélla che gh’é za. Sta cösa a l’inpónn-e de fâ ’na “gâra eoropêa” e chi gh’à interésse (e chi pàrlo de dinæ) no ghe convén anâ a réizego de pèrde... E l’interésse (e chi pàrlo da qualitæ da vìtta) di çitadìn?

Cöse t’eu che te dìgghe de ciù, mæ amîgo Martìn! Dîxe ’n provèrbio: “A röba do Comùn a l’é röba de nisciùn”. Saiâ, ma perché a pigiâlo into stréppo són sénpre i mæximi?

ALB
http://www.zeneize.net

Pigiòu da-o Gazzettino Sampierdarenese Anno XXXVIII - N. 10, 28 de novénbre do 2010