Cómme a ràdio se trasmétte, quànde zoêni s'é inamoæ
bàsta 'n àtimo fisâve, tùtto va a eletriçitæ.
S'é sensìbili inte tùtto, se veu stâ sénpre izolæ
e, se vêgne 'n tenporâle, se gh'arèsta fulminæ.

L'amô da dònna inti prìmmi sêi méixi de matrimònio o l'é cómme 'n aparéchio ràdio gramòfono a éutto vàlvole: o l'aciàppa tùtte e staçioìn d'América e d'Eoröpa co-ina nitidéssa che l'é scìnn-a 'n piâxéi stâ a sentî. Cómm'a l'é bèlla a mùxica inti prìmmi sêi méixi: se sente tùtti i vàlser, canzoni d'amore, e mâi 'na conferénsa!
Pöi, incominciano i primi inconvenienti, o per l'antenna, o per le valvole ch'atàcan a gratâ, e a-a séia l'é bén difiçìle aciapâ l'América, ma façilìscimo aciapâ 'n lerfón, spécce se se va a câza tàrdi.
Dòppo vìnt'ànni de spozalìçio l'é quæxi tùtte e vàlvole bruxæ: no se sénte ciù nìnte, l'é tùtto scalamitòu, e quàlche vòtta òu méize, inte seiànn-e adàtte, a îsa a îsa se pìggia Barçelónn-a ò Tolôza a strepélli.
Dòppo trént'ànni de spozalìçio l'amô o divénta n'aparéchio a galêna con dôe scófie, bón pe sentî a reclàmme da staçión locâle... E saiâ inùtile stâ li a frigognâ dôe ôe co-o "decroteur" pe atrovâ o pónto ciù sensìbile, che no se sentiâ sunâ ciù nìnte, âtro che o leitâ...

E purtròppo coscì a va a finî
quésta vìtta tùtta pìnn-a d'incertésse
ancheu a-i âtri e domàn tócca a ti
e chimere son la gioia e le carésse.

N'ezagerâ no t'aragiâ s'a l'é coscìe,
ti te convêgne stâ a sentî e pigiâla 'n rîe.
Noi viviam nel capriccio di un dì,
a che vale ostinarsi s'è così?